Prime Minister Lee Hsien Loong's National Day Message 2015

Prime Minister Lee Hsien Loong's National Day Message 2015 (English)

My Fellow Singaporeans

1. 50 years ago, on this very night, Singapore was on the eve of a momentous change. The Cabinet had already signed the Separation Agreement. The Government Printers were busy printing the Separation Agreement and the Proclamation of Independence in a special Government Gazette. The Commissioner of Police and the Commander of the army units had been told by the Malaysian Government to take orders from the new government the next day. But all this happened in strict secrecy. Our forefathers went to bed oblivious of what was about to happen, still for the time being citizens of Malaysia.

2. Then morning came. The 9th of August 1965. Our world changed. At 10 a.m., a radio announcer read the Proclamation. Singapore had left Malaysia and would "forever be a sovereign, democratic and independent nation". The Republic of Singapore was born.

3. People were apprehensive. No one knew if we could make it on our own. Our economy was not yet viable, much less vibrant. We had practically no resources, and no independent armed forces. Around noon on that first day, Mr Lee Kuan Yew gave a press conference on TV. He broke down halfway, unable to contain his emotions. It was, he said, "a moment of anguish".

4. But that moment of anguish turned into a lifetime of determination to forge a path for this island nation. At the end of the press conference, Mr Lee made a promise to Singaporeans. He said: "We are going to be a multi-racial nation in Singapore. We will set an example. This is not a Malay nation; this is not a Chinese nation; this is not an Indian nation. Everyone will have his place, equal: language, culture, religion."

5. From that break, we began building a nation. And what a journey it has been. It started with the first generation of leaders convincing our pioneer generation that Singapore could succeed as a sovereign country. Together, leaders and the people – the lions and the lion-hearted – fought with unwavering determination to secure our foundations. After them, younger generations picked up the baton and took Singapore further.

6. Year after year, Singapore progressed. Along the way we overcame many problems – the British withdrawal in 1971, the Oil Crisis in 1973, SARS, the Asian Financial Crisis, and then the Global Financial Crisis. We grew our economy and created jobs, built homes, schools, hospitals and parks. We built a nation.

7. Year after year, we have kept the promises that Mr Lee Kuan Yew made on the 9th of August 1965: that we will be "one united people, regardless of race, language or religion"; that we will always have a bright future ahead of us.

8. Therefore on our 50th birthday, we have ample reason to celebrate.

9. Let us celebrate 50 years of peace and security, underwritten by the blood and sweat of generations of NSmen.

10. Let us celebrate how we turned vulnerabilities into strengths. How a struggling economy with no domestic market made the world our market and created jobs for our people. How without any domestic hinterland, we made PSA and Changi Airport the best in the world. How from being utterly dependent on Johor for water, we turned the whole island into one catchment area, and developed NEWater. How while we had no natural resources, we educated every Singaporean and created opportunities for their talents to thrive. We have proven that together, we are greater than the sum of our parts.

11. Most of all let us celebrate how we journeyed from Third World to First, as one united people, leaving no one behind. Every citizen has benefitted from Singapore's progress. Life has improved for all – for Chinese, Malays, Indians and Eurasians; for blue collar as well as white collar workers; for HDB as well as condominium dwellers. We are a nation of home owners. Everyone has opportunities to improve themselves. Everyone can look forward to a brighter future.

12. At 50 years, as we stand at a high base camp, we look back and marvel how far we have come. We are grateful to those who made it happen.

13. From this base camp, we can also look forward to new peaks ahead. The journey ahead is uncharted. But we must press on, because we aspire to do better for ourselves and our children.

14. We know that we will get there, because we will always be there for one another. We are stronger as one people. For example, we instinctively gather to lift a truck to save someone trapped underneath. Even if the music fails, we go on singing the National Anthem with gusto. We are proud of our past and confident of our future. Together we believe in Singapore; together we belong to Singapore; together, we are Singapore.

15. I am speaking to you from Victoria Concert Hall, a place that holds special significance in Singapore's history. In 1954, this was called the Victoria Memorial Hall. It was here that Mr Lee Kuan Yew launched the People's Action Party, and inaugurated the long struggle for a fair and just society. It was here in 1958 that "Majulah Singapura" was first performed. It was at the Padang nearby, after independence, that we held our National Day Parades, and sang "Majulah Singapura" together as a nation.

16. 50 years on, on our Golden Jubilee, we will gather again at the Padang. We will sing "Majulah Singapura" proudly, and recite the National Pledge. We will rejoice in the success of our last five decades, and commit ourselves anew to work together as one united people, regardless of race, language or religion, to build Singapore, so as to achieve happiness, prosperity, and progress for our nation.

17. Happy 50th National Day!

Prime Minister Lee Hsien Loong's National Day Message 2015 (Chinese)

各位同胞：

1. 50年前，在8月8号这天晚上，新加坡正面临着一个重大的改变。内阁已经签署了新马分家协议；政府印刷局的工人，赶着印制特别宪报，以刊登新马分家协议和《独立宣言》；警察总长和军队司令也已经接到马来西亚中央政府的指示，隔天就必须接受新政府的指挥。这一切都在绝对保密的情况下进行，当天晚上，我们的先辈进入梦乡前，都还是马来西亚公民。他们根本无法想象即将发生的事情。

2. 8月9号早上，大家的世界起了翻天覆地的变化。上午10点钟，广播员宣读了《新加坡独立宣言》。这时，大家才知道，新加坡已经脱离马来西亚，并且“永远是一个自主、独立与民主的国家”。新加坡共和国就这样诞生了。

3. 很多人都感到惶恐不安，担心我们能不能生存下来。当时我国的经济还没有走上正轨，更谈不上蓬勃发展。我们几乎没有任何资源，也没有属于自己的军队。当天中午，建国总理李光耀先生在电视台举行记者会。在访谈中途，李先生悲从中来，情不自禁痛哭起来。他说，这是他一个极度痛苦的时刻。

4. 但是，那极度痛苦的时刻后来成了一辈子的决心，推动着李先生为这个小岛国开辟一条生路。总结访谈时，李先生向人民承诺：“新加坡将成为一个多元种族的国家。我们会树立榜样；这不是马来人的国家，不是华人的国家，也不是印度人的国家，而是属于每个人的家园，不论语言、文化、宗教，一个人人平等的地方。”

5. 从那个重要转捩点之后，我们开始建设国家。这一路走来，并不容易。早年，建国元勋带领着人民，他们怀着雄心壮志，不畏艰辛，以无比的毅力，为我国打下厚实的基础。在建国领袖和前辈退下之后，年轻一代就接手，继续推动新加坡前进。

6. 年复一年，新加坡不断地发展和进步。在建国路上，我们遇上了许多困难，例如1971年英军撤退、1973年的石油危机。此外，我们过去十多年来也经历了沙斯疫情，亚洲金融风暴和世界金融危机，所幸的是我们都一一克服了这些挑战。我们发展了经济，为国人创造了就业机会、提供了良好的教育、建造了医疗和休闲设施、为人民打造了温馨的家园。

7. 我们实现了独立那一天李光耀先生的承诺，“不分种族、言语、宗教，团结一致”，让大家都有更美好的生活。

8. 所以，在新加坡建国金禧年，我们有充分的理由庆祝这个里程碑。

9. 50年来，我们享有和平与稳定，这是一代代国民服役人员用血汗换回来的。

10. 我们把弱点转化为优势。当初，我们没有国内市场，所以就把全球做为市场，为人民制造了就业机会；我们没有腹地，但我们成功地打造了世界数一数二的新加坡海港和樟宜机场；虽然当年水源只靠柔佛供应，但我们把全岛转化成一个大型集水区，同时研发新生水，在水供方面取得了突破；虽然没有天然资源，我们让所有国人受教育，并制造机会，做到了人尽其才。我们证明了，团结就是力量！

11. 全国上下一起努力，使新加坡从第三世界国家跻身第一世界。所有人民都从新加坡的繁荣进步中受惠，无论是华人、马来人、印度人，还是欧亚裔同胞，蓝领或是白领人士，住组屋还是住公寓的国人，大家的日子都过得更好。我们实现居者有其屋的梦想。大家都有机会提升自己。大家都能够憧憬更美好的未来，也能够期待我们的子女的前途更加光明。

12. 在新加坡庆祝独立50年的时刻，我们站在更高的起点，回首着这段艰辛的建国历程，我们要感激那些付出毕生心血，造就辉煌新加坡的建国前辈们。

13. 同时，我们要放眼未来，准备攀越新的高峰。我们不知道前方的路会带来什么挑战，可是我们必须勇往直前，为自己，也为我们的孩子争取更美好的未来。

14. 我们相信，我们一定能成功，因为大家会互相扶持，同心协力克服挑战。众人同心，其利断金。看到有人受困在大卡车底下，我们会合力把卡车抬起来，救出伤者；即使音乐突然中断，我们还是能满怀激情，一起高声把国歌唱完。我们为过去感到自豪，对将来充满信心。我们相信新加坡能办到！我们都是新加坡的一分子，新加坡是由大家共同打造的！

15. 我现在就在维多利亚音乐厅，这是新加坡历史上一个意义非凡的地方。在1954年，这座楼的名称是维多利亚纪念堂，当年，李光耀先生就是在这里创建了人民行动党，展开了建设一个公正平等社会的长期斗争。1958年，“Majulah Singapura”第一次在这里奏响。独立后，我们经常在政府大厦前大草场举行国庆庆典，庆祝国家的繁荣进步，一起唱国歌“Majulah Singapura”。

16. 50年过去了，今年我们再次来到这里，庆祝50周年国庆；高唱国歌，宣读信约。我们将欢庆这50年的卓越成就，并再次誓愿：不分种族、言语、宗教，团结一致，为实现国家之幸福、繁荣与进步，共同努力。

17. 祝大家国庆日快乐!

Prime Minister Lee Hsien Loong's National Day Message 2015 (Malay)

Saudara saudari setanah air

1. Genap 50 tahun malam ini, Singapura sedang berada di ambang perubahan yang amat genting. Kabinet telah tandatangani Perjanjian Perpisahan. Kakitangan pencetakan Pemerintah, sibuk mencetak Perjanjian Perpisahan dan Perisytiharan Kemerdekaan untuk satu Warta Pemerintah khas. Pesuruhjaya Polis dan Panglima unit-unit angkatan bersenjata pula diberitahu oleh Kerajaan Malaysia supaya menerima arahan daripada pemerintah yang baru, keesokan harinya. Tetapi, semua itu dilakukan secara sulit. Hampir semua rakyat, tidur malam itu tanpa menyedari apa yang akan berlaku. Pada ketika itu mereka masih rakyat Malaysia.

2. Pada 9 Ogos 1965, dunia kita tiba-tiba berubah. Tepat jam 10 pagi, juruhebah radio membaca Perisytiharan itu. Singapura telah keluar dari Malaysia dan akan "menjadi sebuah negara berdaulat, demokratik dan merdeka buat selama-lamanya". Maka lahirlah Republik Singapura.

3. Orang ramai sangat resah. Tidak seorang pun yang pasti sama ada kita boleh berjaya tanpa sebarang bantuan. Ekonomi kita pada masa itu masih lemah. Kita langsung tidak ada sumber dan tidak ada angkatan bersenjata kita sendiri. Sekitar tengah hari pada hari pertama itu, Encik Lee Kuan Yew mengadakan satu sidang akhbar di TV. Sedang beliau bercakap, beliau tidak dapat menahan sebak hingga menitiskan air mata. Itu, menurut beliau, "suatu detik yang amat memilukan".

4. Tetapi detik pilu itu berubah menjadi satu perjalanan hidup yang dibulatkan dengan azam untuk menempa kejayaan bagi pulau ini. Di akhir sidang akhbar itu, Encik Lee berjanji kepada rakyat Singapura. Beliau berkata: "Kita akan menjadi sebuah negara berbilang bangsa di Singapura. Kita akan menjadi contoh. Ini bukan negara orang Melayu; bukan negara orang Cina; bukan negara orang India. Setiap orang akan ada tempat di sini, sama rata dari segi bahasa, budaya, agama."

5. Sejak perpisahan itu, kita berusaha membina sebuah tanah air. Ternyata ia satu perjalanan yang cukup hebat. Ia bermula dengan pemimpin generasi pertama meyakinkan anggota generasi perintis bahawa Singapura boleh berjaya sebagai sebuah negara berdaulat. Para pemimpin dan rakyat sama-sama tidak gentar. Mereka berganding bahu dan berjuang dengan penuh azam untuk membina asas kita. Selepas mereka, generasi lebih muda mengambil alih misi ini dan membawa Singapura ke tahap lebih tinggi.

6. Tahun demi tahun, Singapura semakin maju. Kita berjaya atasi banyak masalah sepanjang perjalanan ini termasuk pengunduran tentera British pada tahun 71, Krisis Minyak tahun 73, wabak SARS serta Krisis Kewangan Asia dan kemudian Krisis Kewangan Dunia. Kita kembangkan ekonomi kita dan wujudkan pekerjaan. Kita dirikan rumah, sekolah, hospital dan taman. Kita berjaya membina sebuah tanah air.

7. Tahun demi tahun, kita berjaya kotakan janji-janji yang dibuat Encik Lee Kuan Yew pada 9 Ogos 1965, iaitu kita akan menjadi "rakyat yang bersatu padu, tidak kira bangsa, bahasa dan agama" dan masa depan kita akan sentiasa cerah.

8. Oleh itu, pada hari ulang tahun negara yang ke-50 ini, kita ada banyak sebab untuk meraikannya.

9. Marilah kita raikan keamanan dan keselamatan yang kita nikmati selama 50 tahun ini, hasil kerja keras anggota Perkhidmatan Negara kita dari satu generasi ke satu generasi.

10. Marilah kita raikan bagaimana kita mengubah kelemahan menjadi kekuatan kita. Daripada sebuah negara yang tidak mempunyai pasaran sendiri, kita berjaya menjadikan dunia pasaran kita dan mewujudkan pekerjaan bagi rakyat kita. Daripada sebuah negara tanpa kawasan pedalaman, kita membina Pelabuhan PSA dan Lapangan Terbang Changi yang terbaik di dunia. Daripada bergantung sepenuhnya kepada Johor untuk bekalan air, kita menjadikan seluruh pulau ini satu kawasan tadahan air dan mencipta AirBaru. Daripada tidak ada sumber alam, kita memberi pendidikan kepada setiap rakyat dan mewujudkan peluang untuk kembangkan bakat mereka. Kita buktikan bahawa bersatu kita teguh, bercerai kita roboh.

11. Yang paling utama, marilah kita raikan bagaimana kita sudah melangkah maju daripada sebuah negara Dunia Ketiga menjadi negara Dunia Pertama, sebagai rakyat yang bersatu padu, tanpa membiarkan sesiapa pun ketinggalan di belakang. Setiap rakyat meraih manfaat daripada kemajuan Singapura. Mutu kehidupan bertambah baik bagi semua rakyat – untuk kaum Cina, Melayu, India dan Serani; untuk pekerja kolar biru dan kolar putih; untuk penghuni flat HDB dan kondominium. Kita menjadikan sebuah Negara dengan ramai rakyatnya memiliki rumah sendiri. Semua orang berpeluang untuk tingkatkan diri. Semua orang boleh menjangkakan masa depan yang lebih cerah, terutama bagi anak-anak kita.

12. Setelah 50 tahun, sedang kita berada di tahap kemajuan yang tinggi, mari kita imbas kembali dan kagumi pencapaian kita. Kita amat terhutang budi kepada mereka yang telah membantu Singapura mencapai kemajuan ini.

13. Kita juga boleh memandang ke hadapan untuk melihat puncak jaya baru yang boleh kita raih. Perjalanan kita seterusnya adalah sesuatu yang belum diteroka. Tetapi kita mesti terus berusaha, kerana kita mahukan masa depan yang lebih baik untuk diri kita dan juga anak-anak kita.

14. Kita pasti mencapainya, kerana kita akan sentiasa saling menyokong dan membantu antara satu sama lain. Kita lebih teguh sebagai satu rakyat. Misalnya secara spontan, kita menderu mengangkat sebuah trak untuk selamatkan mangsa yang terperangkap di bawahnya; ketika muzik terhenti separuh jalan, kita terus menyanyikan dengan penuh semangat Majulah Singapura. Kita bangga dengan sejarah kita dan yakin terhadap masa depan kita. Bersama-sama, kita yakin dengan Singapura. Bersama-sama, kita jadikan Singapura tanah air kita. Bersama-sama, kitalah Singapura.

15. Sekarang ini saya berada di Dewan Konsert Victoria, tempat yang menyimpan seribu pengertian dalam lipatan sejarah Singapura. Pada tahun 54, tempat ini dikenali sebagai Dewan Peringatan Victoria. Di sinilah Encik Lee Kuan Yew merasmikan Parti Tindakan Rakyat, dan mengisytiharkan perjuangan untuk membina sebuah masyarakat yang adil dan saksama. Di sinilah pada tahun 58, lagu kebangsaan kita "Majulah Singapura" dipersembahkan buat pertama kalinya. Di Padang, selepas Merdeka, kita mengadakan Perbarisan Hari Kebangsaan, dan bersama-sama menyanyikan "Majulah Singapura".

16. Kini, selepas 50 tahun, iaitu tahun jubli emas kita, kita akan sekali lagi berhimpun di Padang pada Hari Kebangsaan kita. Kita akan menyanyikan "Majulah Singapura" dengan penuh bangga, dan melafazkan Ikrar Negara dengan bersemangat. Kita akan raikan kejayaan yang kita capai bersama sepanjang lima dekad yang lalu, dan perbaharui ikrar kita untuk bekerjasama membangunkan Singapura, demi mencapai kebahagiaan, kemakmuran dan kemajuan bagi negara kita.

17. Selamat Hari Kebangsaan ke-50!

Prime Minister Lee Hsien Loong's National Day Message 2015 (Tamil)

1. என் சக சிங்கப்பூரர்களே, வணக்கம். சரியாக ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன், சிங்கப்பூரின் வரலாற்றில் ஒரு மாபெரும் மாற்றம் நிகழ இருந்தது. அன்று, சுதந்திரத்திற்கு முந்திய தினம். அமைச்சரவை, பிரிவினை உடன்பாட்டையும் ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டது. சிறப்பு அரசிதழில் பிரிவினை உடன்பாட்டையும் சுதந்திரப் பிரகடனத்தையும் அச்சிடும் பணி மும்முரமாக நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது. அடுத்த நாள் புதிய அரசாங்கத்திடமிருந்து உத்தரவுகளைப் பெறும்படி, மலேசிய அரசாங்கம் போலிஸ் ஆணையரிடமும், ராணுவத் தலைவரிடமும் கூறியிருந்தது. ஆனால், இவை அனைத்தும் மிக இரகசியமாக நடந்து கொண்டிருந்தன. நடக்க இருப்பதை அறியாமல், நம் நாட்டு மக்கள் உறங்கச் சென்றனர்.

2. மறுநாள், நம் உலகமே மாறியது. அன்று, ஆகஸ்ட் 9, 1965. காலை 10 மணிக்கு, ஒரு வானொலி அறிவிப்பாளர் சுதந்திரப் பிரகடனத்தை வாசித்தார். சிங்கப்பூர் மலேசியாவிலிருந்து பிரிந்துவிட்டது. அது “என்றென்றும் ஓர் அரசுரிமையுள்ள, ஜனநாயக, சுதந்திர தேசமாக இருக்கும்” என்று அறிவிக்கப்பட்டது. சிங்கப்பூர் என்ற குடியரசு உதயமானது.

3. மக்கள் கலக்கத்தில் இருந்தனர். நம்மால் சொந்தமாகச் சமாளிக்க முடியுமா என்ற ஒரு பயம். அப்போது நம் பொருளியல் ஒரு வலுவான நிலையில் இல்லை. நம்மிடம் எந்த வளமும், தனித்து இயங்கும் ஆயுதப் படைகளும் இல்லை. அன்று நண்பகலில், திரு லீ குவான் இயூ தொலைக்காட்சியில் நிருபர்களுக்குப் பேட்டியளித்தார். பேட்டியின் இடையிலேயே, தன் உணர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல், அவர் கண் கலங்கிவிட்டார். அது “வேதனை மிகுந்த ஒரு தருணம்” என்று அவர் கூறினார்.

4. ஆனால், அதே வேதனை மிகுந்த தருணம்தான், இந்த தேசத்திற்காக ஒரு பாதையை உருவாக்க வேண்டும் என்ற மன உறுதியையும் தந்தது. அந்த நிருபர் கூட்டத்தின் முடிவில், திரு லீ குவான் இயூ சிங்கப்பூர் மக்களிடம் “நாம் சிங்கப்பூரில் ஒரு பல இன தேசமாக இருக்கப் போகிறோம். நாம் ஓர் உதாரணமாக வாழ்வோம். இது ஒரு மலாய் தேசமல்ல. இது ஒரு சீனர் தேசமல்ல. இது ஓர் இந்தியர் தேசமல்ல. இங்கு, மொழி, கலாசாரம், சமயம் அனைத்திலும் எல்லாருக்கும் சம உரிமை இருக்கும்” என்று வாக்குறுதி அளித்தார்.

5. அந்த நொடியில் இருந்து, நாம் ஒரு தேசத்தை உருவாக்கத் தொடங்கினோம். அது ஒரு சாதாரணப் பயணமாக அமையவில்லை. சிங்கப்பூர் ஓர் அரசுரிமையுள்ள நாடாக வெற்றிகாண முடியும் என்று நம் முதல் தலைமுறைத் தலைவர்கள் மக்களுக்கு நம்பிக்கையூட்டினர். சிங்கங்களாக, துணிச்சல் மிக்கவர்களாக நம் தலைவர்களும் மக்களும், நாட்டை வலுப்படுத்த அசைக்க முடியாத மன உறுதியுடன் ஒற்றுமையாகப் போராடினார்கள். அவர்களுக்குப் பிறகு, இளைய தலைமுறையினர் அந்தப் பொறுப்பை ஏற்று, சிங்கப்பூரை அடுத்த நிலைக்குக் கொண்டு சென்றனர்.

6. ஆண்டுக்கு ஆண்டு, சிங்கப்பூர் முன்னேற்றம் கண்டது. அதே சமயத்தில், நம் பாதையில் பல பிரச்சினைகளும் எழுந்தன. 1971 ஆம் ஆண்டில் பிரிட்டிஷ் படைகள் மீட்டுக் கொள்ளப்பட்டன. 1973 ஆம் ஆண்டில் எண்ணெய் விலையேற்றத்தால் நெருக்கடி ஏற்பட்டது. பிறகு, SARS நோய் நம்மை அச்சுறுத்தியது. ஆசிய மற்றும் உலக நிதித்துறை நெருக்கடிகள் நம்மைச் சோதித்தன. இருந்தாலும், அவற்றை எல்லாம் நாம் சமாளித்து முன்னேறினோம். நம் பொருளியலை வளர்த்து, வேலைவாய்ப்புகளை ஏற்படுத்தினோம். வீடுகள், பள்ளிக்கூடங்கள், மருத்துவமனைகள், பூங்காக்கள் எனப் பல வசதிகளை அமைத்தோம். நாம் ஒரு தேசத்தை உருவாக்கினோம்.

7. 1965-ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 9-ஆம் தேதியன்று திரு லீ குவான் இயூ அளித்த வாக்குறுதிகளை இத்தனை ஆண்டுகளாக நாம் காப்பாற்றி வந்துள்ளோம். "இனம், மொழி, மதம் ஆகிய வேற்றுமைகளை மறந்து, நாம் ஒன்றுபட்ட மக்களாக இருப்போம்"; நம் எதிர்காலம் என்றைக்கும் ஒளிமயமாக இருக்கும் என்று அவர் உறுதியளித்தார்.

8. எனவே, நமது 50-ஆவது பிறந்தநாளை நாம் பெருமையுடன் கொண்டாடப் பல முக்கியக் காரணங்கள் உள்ளன.

9. நம் தேசிய சேவையாளர்கள் தங்கள் ரத்தத்தாலும் வியர்வையாலும் 50 ஆண்டு காலமாக அமைதியையும் பாதுகாப்பையும் உறுதிப்படுத்தியுள்ளனர்.

10. நம் பலவீனங்களை நாம் பலங்களாக மாற்றினோம். உலகையே நம் சந்தையாக்கி நம் மக்களுக்கு வேலைகளை உருவாக்கினோம். PSA துறைமுகத்தையும், Changi விமான நிலையத்தையும் உலகின் தலைசிறந்த நிலைக்கு உயர்த்தினோம். தண்ணீருக்காக முழுமையாக ஜொகூரை நம்பியிருந்த காலம் போய், நம் முழுத் தீவையே ஒரு நீர்ப்பிடிப்பு இடமாக மாற்றினோம். NEWater எனப்படும் புதுநீரைத் தயாரித்தோம். இயற்கை வளங்கள் ஏதும் இல்லாத நிலையில், ஒவ்வொரு சிங்கப்பூரருக்கும் கல்வி வழங்கி, தங்கள் திறமைகளை வளர்த்துக்கொள்ள அவர்களுக்கு வாய்ப்புகளை உருவாக்கினோம். ஒன்றுபட்டால் உண்டு வாழ்வு என்பதை நிரூபித்தோம்.

11. எல்லாவற்றையும் விட, எவரும் பின்தங்கிவிடாமல், ஓர் ஒன்றுபட்ட மக்களாய், வளர்ச்சி அடைந்த நாடாக முன்னேறியிருக்கிறோம். ஒவ்வொரு குடிமகனும் சிங்கப்பூரின் முன்னேற்றத்தால் நன்மை அடைந்துள்ளார். எந்த இனத்தவராக இருந்தாலும், எந்தப் பின்னணியைச் சார்ந்தவராக இருந்தாலும், எத்தகைய வீட்டில் வசித்தாலும், அனைவருக்கும் வாழ்க்கை மேம்பட்டுள்ளது. கிட்டத்தட்ட எல்லா சிங்கப்பூரர்களுக்கும் சொந்த வீடு உள்ளது. வாழ்க்கையில் மேன்மை அடைய எல்லாருக்கும் வாய்ப்புகள் உள்ளன. தங்கள் எதிர்காலம் ஒளிமயமாக இருக்கும் என அனைவரும் எதிர்பார்க்கலாம்.

12. இந்த 50-வது ஆண்டில், நாம் ஓர் உயர்ந்த நிலையில் நின்று, எவ்வளவு தூரம் முன்னேறி வந்துள்ளோம் என்பதைக் கண்டு வியக்கிறோம். இதைச் சாதிக்க உதவியோருக்கு நாம் கடமைப்பட்டிருக்கிறோம்.

13. இங்கிருந்து, நாம் புதிய சிகரங்களை நோக்கிச் செயல்படலாம். நம் முன் உள்ள பாதை நாம் பயணம் செய்யாத ஒன்று. இருந்தாலும், நாமும், நம் பிள்ளைகளும் மேலும் சிறந்த நிலையை அடைய நாம் தொடர்ந்து பாடுபட வேண்டும்.

14. நாம் எப்போதும் ஒருவருக்கு ஒருவர் ஆதரவாக இருப்பதால், நம்மால் நிச்சயமாக நம் இலக்கை அடைய முடியும். ஒன்றுபடும் போது நம் வலிமை கூடுகிறது. லாரிக்கு அடியில் சிக்கியவரைக் காப்பாற்ற ஒன்றுசேர்கிறோம். இசை நின்றாலும், தேசிய கீதத்தைத் தொடர்ந்து உற்சாகத்துடன் பாடுகிறோம். நமது கடந்த காலத்தை எண்ணிப் பெருமிதம் அடைகிறோம். எதிர்காலம் குறித்து நம்பிக்கையுடன் இருக்கிறோம். ஒருமக்களாக, சிங்கப்பூர் மீது நம்பிக்கையும் பற்றும் வைத்துள்ளோம்.

15. இப்போது நான் விக்டோரியா இசையரங்கு மண்டபத்தில் இருந்து பேசுகிறேன். சிங்கப்பூரின் வரலாற்றில் இந்த இடத்திற்குச் சிறப்பு முக்கியத்துவம் உள்ளது. முன்பு இது விக்டோரியா நினைவு மண்டபம் என்று அழைக்கப்பட்டது. இங்குதான், திரு லீ குவான் இயூ மக்கள் செயல் கட்சியைத் தொடங்கினார். ஒரு நியாயமான, சமத்துவமான சமுதாயத்தை உருவாக்க நீண்டநாள் போராட்டத்தை ஆரம்பித்தார். இங்குதான், “மஜூலா சிங்கப்பூரா” முதன் முறையாக அரங்கேறியது. சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு, அருகில் இருக்கும் பாடாங்கில்தான் நமது தேசிய தின அணிவகுப்புகளை நடத்தினோம். ஒரு தேசமாக, ஒன்றுசேர்ந்து “மஜூலா சிங்கப்பூரா” வைப் பாடினோம்.

16. 50 ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன. நமது இந்தப் பொன்விழா ஆண்டில் நாம் மீண்டும் பாடாங்கில் ஒன்றுகூடுவோம். “மஜூலா சிங்கப்பூரா” வைப் பெருமிதத்துடன் பாடி, தேசிய பற்றுறுதியை எடுத்துக்கொள்வோம். கடந்த 50 ஆண்டுகளின் வெற்றியைக் கொண்டாடுவோம். இனம், மொழி, மதம் ஆகிய வேற்றுமைகளை மறந்து, ஒன்றுபடுவோம். நம் நாடு, மகிழ்ச்சி, வளம், முன்னேற்றம் ஆகியவற்றை அடையும் வண்ணம், ஒற்றுமையாகச் செயல்பட நாம் புதிய உறுதியை மேற்கொள்வோம்.

17. 50-வது தேசிய தின நல்வாழ்த்துக்கள்!

18. நன்றி. வணக்கம்.